Héérlijk! Even lekker klagen tegen iemand over je problemen. Of even zwelgen in zelfmedelijden, omdat iets je weer eens tegen zit. Zak chips erbij en wat een geluk dat die chocolade pepernoten niet meer in de supermarkten liggen. Heb je wel in de gaten hoe vaak die vriendin haar probleem bij een ander legt? Of de oorzaak van het probleem. Nee aan haar zal het zeker niet liggen. Of die collega, die glashard ontkent dat het eigenlijk even niet zo goed gaat als hij zou willen, maar wel elk half uur een sigaret op steekt?
We doen het allemaal. Onze problemen buiten onszelf leggen. En hoewel ik moet toegeven dat ik ook heel blij ben met een chocoladereep, neem ik altijd een pro-actieve houding aan als het gaat om mijn eigen leven. Ik ben daar namelijk als enige verantwoordelijk voor. Niet jij, niet mijn vriend en ook niet mijn collega’s. Is het leven eerlijk? Nee. Jij hebt jouw shit meegemaakt (of gaat dat nog meemaken) en ik heb mijn shit meegemaakt. Kan ik oordelen over hoe jij de dingen aanpakt? Ja op zich wel. Maar helpt dat mij verder? En helpt het jou verder? Denk het niet. Net zo goed dat het niet helpt om je problemen weg te eten, te verdoven met alcohol of weg te roken met een sigaret. Het is maar een tijdelijke oplossing om je vervolgens nóg slechter te voelen, omdat je nu nog meer hebt gevraagd van je eigen lichaam en geest en je probleem dus nog groter hebt gemaakt.
Als jij niet tevreden bent met een situatie in je leven dan heb je 3 dingen die je kunt doen:
1. Je vindt jezelf zielig, blijft erin hangen, eet, drinkt of verpest je lichaam op een andere manier. Je ontkent, legt je probleem bij de ander of blijft klagen tot je een enorme zuurpruim bent geworden.
2. Je accepteert de situatie en blijft op zelfde voet doorgaan.
3. Je neemt eigen verantwoordelijkheid en doet IETS om je situatie te veranderen.